Մհեր (Ֆրունզիկ) Մկրտչյանը պոեմը կարդալուց հետո մի օր դրսում հանդիպում է Շիրազին։
Մոտենում է, ի միջի այլոց հարցնում. «Շիրա՛զ, կըսեն պոեմը դու ես գրե, հա՞»։
Վրդովված Շիրազը պատասխանում է. «Ինչխ թե կըսեն, այ տղա, ես եմ գրե»...
Հայոց ցեղասպանության 110-րդ տարելիցն է այսօր։ Սա տարեթիվ է, որը հայ ժողովուրդը պիտի նշեր աշխարհի մասշտաբով, ինչպես տասը տարի առաջ այս օրերին ու այս ժամերին արվում էր պետական ամենաբարձր մակարդակով, ինչին պատրաստվել էինք դեռ տարիներ առաջ...
Հավանաբար շատերին է ժամանակ առ ժամանակ հետաքրքրել այն հարցը, թե ինչու՞ ենք մենք 1915 թվականի Ցեղասպանության օրը նշում հատկապես ապրիլի 24-ին: Եվ ոչ միայն այդ հարցը...
Հայաստանի ոչ մի իշխանություն երբևէ չի համարձակվել և չի փորձել կասկածի տակ դնել այն, ինչը մեր ժողովրդի սրբությունն է՝ Հայոց ցեղասպանության անքննելի ճշմարտությունն ու Արցախի հայության ինքնորոշման իրավունքը...
Իմ տատը տառաճանաչ չէր: Ստորագրության փոխարեն խաչ էր դնում: Երբ խնդրում էինք, որ պատմի իր մանկության ու կորցրած ծննդավայրի մասին, սկսում էր ինչ-որ բան մրմնջալ ու ծնկները ծեծել: Բայց երբեք ոչինչ չէր պատմում...
Հայոց ցեղասպանությունը դարերի պատմության մեջ օրինակը չունեցող երևույթ է։ Մեր ցավն էլ է մեզ պես «օրիգինալ» ու բացառիկ։
Իր բնական միջավայրում մի ողջ ժողովուրդ խաբվեց, հետո տեղահանվեց, հետո չարչարվեց, հետո խաչվեց...
Դավաճանը հերթական խիստ վտանգավոր օվերտոնի պատուհանն է բացել իր ուղերձում:
Պետական դավաճանը հանդես է եկել սկանդալային ուղերձով, որի շուրջ պետք է մի քանի կարևոր դիտարկում իրականացնել...
Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանն անգամ ներքին խորը ճգնաժամի պայմաններում շարունակում է օգտագործել էներգետիկան՝ որպես քաղաքական մոբիլիզացիայի և արտաքին դիրքավորման գործիք...